Schip op het droge

Lieve allemaal,

Na bijna 3 weken in Zuid-Afrika te zijn denk ik dat het tijd wordt voor een update. Via facebook had ik al laten weten, na een lange slopende reis, veilig te zijn aangekomen op het schip.
Maandag 27 juli begon de reis per trein van Assen naar Brussel. Normaalgesproken 1 overstap in Rotterdam waar ik ruimschoots tijd voor zou hebben en wat met 2 grote tassen best te doen zou zijn. Door een boom op het spoor werden het 5 overstappen omdat er met een omweg gereisd moest worden. Via Zwolle, Deventer, Amersfoort en Utrecht naar Rotterdam.
Nu bleek in Zwolle dat er een Grieks stel bij mij in de trein zat wat Rotterdam als eindbestemming had. Spraken geen woord Nederlands en hadden geen idee hoe nu in Rotterdam te moeten komen. Dus maar vast overgeschakeld op het Engels en het stel op sleeptouw genomen naar Rotterdam. Hierdoor had ik goede hulp bij het sjouwen met m’n bagage.
Uiteindelijk, na meer dan een uur vertraging rond 18.00uur in Brussel uit de trein gestapt.
Hiervandaan zou mijn vliegreis om 20.00uur starten. Een tussenlanding in Parijs, ruim 2 uur overstap tijd in Addis Ababa en een gehaaste overstap in Johannesburg, met douane en bagage uit- en vervolgens weer inchecken, dinsdag 28 juli rond 17.00uur geland in Durban. Daar van het vliegveld gehaald. Aangezien er ook iemand via Dubai reisde daar op gewacht en zo was het uiteindelijk dinsdagavond 19.30uur dat ik op het schip was. Gezien de werkzaamheden aan het schip lag (en ligt) het schip in droogdok. Is best een vreemd idee en raar gezicht om op een schip te zitten zonder water te zien…
Doordat het schip in droogdook ligt kunnen de generatoren niet draaien, daar is zeewater voor nodig, met als gevolg dat de airco niet werkt. Hierdoor heersen er zomerse temperaturen op het schip.

Bagage uitpakken, douchen, bedtijd. Slapen in een vliegtuig of op het vliegveld is niet gelukt dus kan wel wat slaap gebruiken. De woensdag gebruikt om m’n plekje zo “eigen” mogelijk te maken. Voorlopig delen we onze 6-persoons kamer met z’n 2-en (inmiddels met z’n 3-en). Pas in Madagaskar zal de rest van de crew aankomen.

Aangezien het schip nog in droogdok ligt, geeft de kapitein geregeld een rondleiding door droogdok. Hierdoor heeft de bemanning de mogelijkheid om rondom het schip te lopen en wordt er uitleg gegeven over de stand van zaken met betrekking tot de werkzaamheden en hoe een en ander aan het schip functioneert. Het schip ligt als het ware in een grote betonnen bak, op betonnen blokken. Op basis van de bodem van het schip wordt vooraf een plan gemaakt hoe deze betonnen blokken neergezet moeten worden. Zodra de blokken staan, laten ze de betonnen bak vollopen met water. Hierna worden de sluisdeuren open gezet zodat het schip naar binnen kan varen. Het schip wordt heel precies gestuurd zodat het precies op de juiste plek boven de blokken ligt. Hierna laten ze het water uit de bak lopen waardoor het schip met de bodem heel precies op de blokken komt te liggen. Bijzonder om de bodem van het schip en de propellers van dichtbij te zien.

Omdat het de verwachting is pas eind augustus in Madagaskar aan te komen zijn bijna alle ziekenhuismedewerkers uitgeleend aan andere afdelingen. Samen met een collega werk in nu tijdelijk bij HR. Dus zit ik braaf de hele dag (8.00-17.00uur) achter een  computer, documenten scannen en  uploaden. Ben blij dat het maar tijdelijk is, de hele dag stilzitten met ogen gericht op een computerscherm is erg vermoeiend en gaat best snel vervelen. Maar voorlopig houd ik het nog vol. De afdeling is blij met onze hulp dus dat scheelt. Voordeel is dat ik niet in de keuken of eetzaal werk waar je om half 6 mag beginnen en ook de weekenden moet werken.

Aangezien we in droogdok liggen waar gewerkt wordt aan het schip met zwaar materiaal zijn we verplicht om in de haven een veiligheidshelm te dragen en dichte schoenen. Ook op het schip moeten er dichte schoenen gedragen worden, zowel in droogdok als straks tijdens het varen. De haven is geen plek om een wandeling te maken of hard te lopen. Om toch in conditie te blijven is het mogelijk om ‘s morgens mee te gaan naar het strand om daar (op de boulevard) hard te lopen. Dus sta ik 2x per week om half 6 op om te gaan hardlopen. De temperatuur is dan prima en het is prachtig om de zon te zien opkomen en nog heerlijk rustig.

Vorig weekend met een groep op safari geweest. Allereerst naar het Leeuwenpark. Met de auto door het park gereden. Even uitgestapt  voor een foto met de olifanten. Indrukwekkende beesten zo dichtbij, is toch even anders dan de Emmer dierentuin.  In bijna het hele park kun je met open ramen rijden. Met uitzondering van het afgesloten gedeelte waar de leeuwen lopen. Hier moeten alle ramen en deuren dicht en middels een ‘sluis’ krijg je toegang tot de leeuwen. Die mag je echt alleen vanuit de afgesloten auto zien en fotograferen. Nadat we het hele park doorkruist hadden op naar het vervolg van onze tocht, Tala Game Reserve.
Hier lopen neushoorns, nijlpaarden, emoes, giraffen, zebra’s, springbokken. De meeste dieren zijn vanuit de auto bekeken en vastgelegd. Alleen voor de giraffen zijn we (stiekem) even uitgestapt.

Verder kom ik m’n tijd door met verplichte meetings, lezen, werken en socializen. Voor de rest is er  op dit moment geen nieuws te melden. Allemaal bedankt voor de berichtjes via facebook en whatsapp. Ik probeer julle op de hoogte te houden en hoop mijn volgende update vanuit Madagaskar te kunnen schrijven.