Laatste update vanuit Madagaskar

Lieve allemaal,

Hierbij een laatste update vanuit Madagaskar.
Onze laatste officiële OK-week was onverwachts nog behoorlijk druk. Naast een volgepland regulier programma hebben we ook nog een aantal spoedingrepen moeten uitvoeren. Dus lange, soms hectische werkdagen. Onze laatste “geplande” werkdag was een “crazy scrubday”. Allemaal zo fleurig en abnormaal mogelijk gekleed op je laatste werkdag verschijnen.

Na deze drukke laatste week zijn we afgelopen week begonnen met inpakken. Dat wil zeggen opruimen, dusdanig inpakken van kasten dat er niets heen en weer kan bewegen tijdens het varen. Dus de OK-lampen vastmaken aan het plafond. Operatietafels, karren met instrumenten, tafels, stoelen en apparatuur vastketenen aan de vloer.
Een beste klus, veel passen en meten, goed overleg en samenwerking.
Daarnaast is het eind van de fieldservice een periode van afscheid nemen.
Over de afgelopen 9 maanden hebben er meer dan 250 medewerkers de OK gepasseerd. Chirurgen, anesthesisten en verpleegkundigen. Variërend voor een periode van 2 weken tot 9 maanden. Afscheid nemen is onderdeel van het werk en leven hier. Maar dat valt niet altijd mee. Zeker niet voor degenen waar je langere tijd mee hebt mogen samenwerken. Die naast collega’s ook goede vrienden zijn geworden. Tijdens de afgelopen maanden werd iedereen die vertrok weer vervangen door een nieuwe collega. Maar zo aan het eind van deze fieldservice vertrekken de collega’s zonder dat er iemand voor terugkomt. Dat is iets wat nooit zal wennen.
Ook van onze daycrew moeten we afscheid nemen. De lokale bevolking die bijna 2 jaar met ons gewerkt heeft, moeten we achterlaten. Ook dat is niet eenvoudig.

In de afgelopen weken heb ik eindelijk de kans gehad om mee te gaan met de zogenoemde “cultural tour”.  Een georganiseerde tour waarbij we de mogelijkheid krijgen om te ervaren hoe het is om in Madagaskar te leven en te werken.
Zo hebben we geholpen met het maken van papier, koken (bakken) van typische Malagasische snacks, werken in het rijstveld en het maken van handgemaakte placemats.
Een hele belevenis. Helaas voor ons was het de hele dag nat en koud. Maar dat mocht de pret niet drukken.

Maandag is het voor mij helaas tijd om te vertrekken. Om half 7 ‘s ochtends vertrekt de bus vanaf het schip naar Tana, waarvandaan ik dinsdag via Istanbul naar Nederland zal vliegen.
Woensdag 1 juni zal ik op Schiphol landen.
Vervolgens nog een aantal vrije dagen zodat ik bij kan komen van de afgelopen tijd en me kan voorbereiden op wat komen gaat. Een aantal van jullie zijn inmiddels op de hoogte, maar voor degene die het nog niet weet, ik heb besloten om eind juli terug te gaan naar Afrika om ook zeker de komende 2 jaar voor Mercy Ships te blijven werken.