Volop aan het werk...

Lieve allemaal,

De afgelopen weken is er al weer veel gebeurd. Vandaar dat ik besloten heb weer een blog te schrijven.
Er gaan inmiddels de nodige virussen rond op het schip waardoor ondertussen tussen de 10 en 20% van de crew ziek is. Daarnaast zijn er wegens familie omstandigheden een paar collega’s tijdelijk naar huis. Hierdoor ontstaat er enigszins een personeelstekort.
Door alle veranderingen ben ik sinds 3 weken gebombardeerd tot teamleider voor het blok algemene chirurgie. In de weken dat er geen algemeen chirurg aanwezig is, wordt dit opgevuld met andere specialismen.
Dit houdt concreet in dat ik verantwoordelijk ben voor het reilen en zeilen op 1 van de operatiekamers, waar met name algemene chirurgie wordt gedaan. Coördineren van de taken die gedaan moeten worden. Zorgen dat iedereen op de hoogte is van wat gedaan moet worden. Avond vantevoren met de chirurg visite lopen op de afdeling en meteen checken of alles wat geregeld en getekend moet worden gedaan is, labuitslagen en allergieën controleren en eventuele verdere bijzonderheden noteren.

Iedere ochtend wordt er in elke operatiekamer begonnen met een teambrief. De teamleider wordt geacht deze te leiden. Hierbij is het hele team aanwezig (chirurg, anesthesist, verpleegkundigen). Met elkaar bespreken we het operatieprogramma voor de hele dag door. Per patiënt wordt besproken wat het te volgen plan is. Welke operatie. Welke anesthesietechniek. Evt. moeilijke luchtweg. Te verwachten bloedverlies. Evt. achterlaten van lokale verdoving. Bijzonderheden met betrekking tot te gebruiken instrumentarium/ disposables/ implantaten. Evt. risico’s en/of te verwachten problemen. Vragen die er zijn vanuit het team worden besproken.

De eerste week voor mij als teamleider bestond uit maxillo-faciale chirurgie. Met name grote tumoren in het hoofd-hals gebied die zorgen voor ademhalingsproblemen. Dus veel complexe, wakkere, nasale intubaties. Lastige ingrepen. Kritieke situaties.
Voor de maandag stond 1 patiënt gepland. Klinkt niet veel, maar is toch een hele dag werk. Jochie van 3 met een tumor in z’n hals. Om te beoordelen of deze verwijderd kon worden, moest er allereerst een CT-scan onder narcose gemaakt worden. De tumor drukte zijn luchtweg al aardig dicht. Saturatie daalde ’s nachts naar zo’n 40%. Je kunt je voorstellen dat het helpen van zo’n patiëntje niet zonder risico is. Plan was dan ook wakkere intubatie, CT-scan, CT-scan beoordelen en besluit nemen om al dan niet te opereren. Omdat er een grote kans was dat wakkere intubatie niet zou lukken stond alles klaar voor een tracheostomie. Gelukkig is met veel moeite en geduld het intuberen gelukt. Patiënt vervoerd naar de radiologie voor een CT-scan. Terug naar de OK waar we moesten wachten op de uitslag van de scan en het plan. Als verwijderen van de tumor te gevaarlijk zou zijn, zou er alsnog en tracheostomie gedaan worden om het ademhalen te vergemakkelijken en zou er een palliatief traject ingegaan worden. Na een en ander overlegd te hebben is besloten te proberen de tumor te verwijderen. Uiteindelijk is de operatie geslaagd en de patiënt geïntubeerd naar de IC gebracht. Dinsdag hebben ze geprobeerd de patiënt te detuberen, helaas opnieuw moeten intuberen. Ook donderdag een poging gedaan, helaas weer niet gelukt waarna besloten is om alsnog een tracheostomie te doen. Inmiddels gaat het goed met de patiënt, de tracheostomie is opgeheven en hij ademt zelfstandig zonder problemen.
Zo hebben we een aantal interessante casussen gehad. En was het ook een pittige week.

Afgelopen 2 weken algemene chirurgie met 2 chirurgen uit Uganda. Vooral liesbreuken gedaan en lipomen verwijderd. Iets minder inspannend maar wel een aantal lange dagen.

Verder is er een filmploeg vanuit Nederland aan boord geweest. Zij hebben een serie opnames gemaakt voor EO-metterdaad. Dit zal ergens in april 2016 worden uitgezonden.
Hiermee willen ze in Nederland meer bekendheid geven aan het werk van Mercy Ships. Ze hebben hiervoor een aantal patiënten gevolgd en ook een ortho-patiëntje van vorig jaar thuis opgezocht.
Op hun verzoek ben ik hiervoor geïnterviewd aangezien ik het patiëntje ken en vorig jaar geassisteerd heb bij haar operatie. Heb geprobeerd hier onderuit te komen, maar dat is me uiteindelijk niet gelukt.

Tot slot heb ik 2 week terug en afgelopen zaterdag met een aantal crew-members een kindertehuis bezocht. Enfants de Soleil. We hebben met behulp van 2 vertalers een Bijbelverhaal verteld, liedjes gezongen, geknutseld en spelletjes gedaan. En daarnaast vooral veel tijd en aandacht aan de kinderen besteed. Proberen te communiceren en een relatie op te bouwen.

De komende 6 weken zal in het teken staan van orthopedie. Voor een overzicht van wat we hierin zoal doen zie: https://www.youtube.com/watch?v=dcekp9K7shU